Çok şey istemedim ki ben.. fotoğraf çekilirken ki gülüşün olsa yeter bana Gözlerinin parladığı ağzını kocaman açtığın gözlerinin yanlarında kaz ayaklarının oluştuğu şu fotoğraflarındaki gülüşünden istiyorum. Vakitli vakitsiz aramalarını anladın mı melis diye sürekli tekrarlayan cümleni aralıksız içine çeken ve insanı sürükleyen hayal gücüne dahil olmak istiyorum yeniden .
Her şeyi başa alsak yeri mekanı zamanı ben belirlesem bu kez kahramanlar sadece sen ve ben olsak . Sıfırdan tanışsak karşı masadan kocaman gülen gözler görsem senden bir an kitli kalsam gülüşüne . Benimde suratımda kocaman aptal bir gülümseme olsa kapatamasam ağzımı gülümserken bir anda olsa her şey sen benim olsan herkese bakın bu adam benim diye tanıtsam kıskansan beni koruyup kollasan sevsen beni Meliss desen Cümlenin sonu gelmese de ismimi uzata uzata söylesenn kocaman gülerek bana baksan ve sana şapşal şapsal baksam sana Hayırdır sen genç adam dıye takılsam . hiç değişmeyen şeyler olarak bir liste yapsam gülüşün olur heralde nasıl bozulmaz? Tanrım bu adamın gülüşü nasıl kaybolmaz? o gözündeki ışık ? Aslında o ışık kendi ışığı değildi geçmişte gözlerinin ışıgını söndürdüğü kücük sarışın tombiş ama bir okadarda neşeli kız çocuğunun gözünden alıp götürdüğü ve bir daha geri vermemekle naletlediği kızın ışıgı o benden ona kalan tek şey belki aklına gelediğim şu saatte yanındaki kızla paylaştığı o sıcak gülüşü ve sıcak nefesi
Duruyor mu acaba o ''anladın mı ? ''takıntısı yada 're' leri bastıra bastıra söyleme alışkanlığı benden ona ne kaldı bilmem ama o arkadasın da kocaman kitli bir sandık bıraktı gün ışığı görmemekle lanetlenmiş ve anahtarı da boynuna asıp çekip gitmiş ...