Hazin bir son.

            Beklenen son bugün geldi. Kimseyle yapamıyorum . Kimseyi hayatıma alamıyorum. Kendime güvenmiyorum. Hala eskilerde aklım en ufacık bir kelime beni geri döndürüyor. Geldiği yolu bir kelimeyle başlangıç noktama nasıl döndürüyorum hayret. Ben bencilim sanırım evet evet bencilim. Kimseyle paylaşmak istemiyorum .Sadece benim olsun kimseyle ilgilenmesin istiyorum.  Açılsın artık şu kısmetim Sanırım evde çürüyeceğim.

      Aslında söyle de bir durum var alışmadık popo da don durmaz diye. Aynı o hesap benim ki de alışmışım platonik takılıp toz pembe hayaller kurup , Gerçek hayatta yaşayamadıklarımı rüyalarda yaşamaya .Gerçeğe dönünce de gözüne far tutulmuş tavşan gibi kalmayı öğrendim. Ve bu ne zaman değişecek bilmiyorum. Her şey üç gün güzeldi. Ve peri masalı bitti. Toz pembe hayaller bataklıkta yeşilimsi bir çukura döndü. Şuan ne mi yaşıyorum. Şuan üste çıkma çabam


    ''Ben onu kullandım.'' Oldu mu böyle bir şey hayır.!!   Ben dün bunun suratına telefon kapattım geri aramadı tabi benim göt tutuştu. Ne yapacağımı biledim 28 aramamdan sonra açtı tabi bu telefonu. Ben şok.!! Abi ben senin suratına telefonu kapatınca senin araman lazım. Bu normal de böyle oluyordu. Ama bu sefer olmadı birde suçlu ben oldum. Bugünde sildim numarasını falan ayrıldım . Sonra içime bir kasvet çoktü numarasıda yok . Saolsun dayanamadı mesaj attı :)) Ama egomu tatmin edip gene bıraktım.Ben kötüyüm . Ve bunu bir an önce düzelmesi için Allah'a yalvarıyorum..