Yine yine yeniden

               İlk konuşmaya başladığımız günün öğleniydi sanırım.  Sen aramıştın galiba napıyorsun dedim aç ölüyorum dedin . saat 3 'e geliyordu ve gece konuşurken uyuya kalmıştın sen. Nasıl sinir olmuştum sana . Açmayacaktım telefonunu gece yatmadan önce kendime söz verdim ama yapamadım . Açtım gene bağımlılık yapmıştı sesin. Açım ölüyorum. dedin. İki gündür birşey yemedim dedin. Kalk dedim birşeyler ye Dolap boş dedin. Suratımda şuan olduğu gibi aptal bir gülümseme belirmişti. Senin sayende gerçekten bayağa zayıflamıştım . Yoğurt ve çubuk krakerle beslenir hale gelmiştim. O yazı hiç unutamıyorum. Bana gerçekti senle geçirdiğim vakit. Biri gelip tekme atmadan önce hayallere .. Takıntı diyor bazıları senin olsa bukadar takmazdın diyorlar. Haklılar da Sende gülüşü güzellerdendin. Birşey dediğimde aptal bir kahkahan vardı . Ölürdüm o sese . Neden bunları yazıyorum gene bilmiyorum.


         Bilinç altım seni unutmama izin vermiyor bana . Tam unuttum diyorum gene rüyamdasın. Sövüyorum kendime . Unutamadın şu çocuğu diyorum . Ama sonra gülüyorum kendime Lan sürtük sen ilk kez bir erkek için ağladın diyorum. Evet doğru hayatımda ilk kez yabancı bir erkek için ağladım neden Onu bırakırsam İntahar ediceğini söylemişti Telaşla gizemi aramıştım. Hıçkıra hıçkıra ağlamıştım. He bide Hazar var Bizim için ağlanmaz kızım dedi Hem ölcek olsa sana mı söyler dedi. Gider ne bok yiyorsa sessizce yer der. Haklıydı ama işte, iş işten geçmişti. Yenilerin hiçbiri aynı değil mesala . Birini sevmeye çalıştım senin yerine sırf gülüşü sana beziyor diye Sonra dürttü biri. İzmirli kızım o Alamaz hiç bir İl yerini.....