Özür Dilerim ...

        26 ağustos 2013  pazartesi ....


  Öldüğüm sandığım gün dünyamın başıma yıkıldığı , Artık insan içine çıkamam dediğim gün....
Eve nasıl geldiğimi bilmiyorum peş peşe İzmirliden mesajlar... Yarısı bela içerikli küfürlü mesajlar .. Ağlamaktan kalbimin atışından okuyamamıştım... Eve geldim bir çare düşündüm nasıl yapıcaktım nasıl atlatabilecektim.... Nasıl kendimi yara almadan sıyıra bilecektim ... Nefes alamıyordum İki hafta da önce bir yalana sığındığım ve aşık olduğum adam ellerimin içinden kayıp gitmişti . Umrunda değilmiş gibi yaptım ama bu sadece 5 saniye sürdü ve hıçkıra hıçkıra ağladım.. Bağıra bağıra ... Kendime sövdüm aptalsın kızım sen dedim .. Bağardım çağırdım ama vazgeçemedim senden .. İnsanlara nasıl açıklayacaktım .. Herkesi bir yalana inandırmıştım ama yalana inananlar onlar değildi herkesten çok ben inandım o yalana  ... Aşık mıydı bu ? Yada Tanrının bana cezası al dedi senin cezanda bu yıllar geçse de bu çocukla yüzleşmeden mutlu olamayacaksın dedi sanırım ..

   Tanrı haklıydı o çocukla yüzleşmeden ben mutlu olamayacağım karşına çıkıp Özür dilerim İzmirli demeden mutlu olamayacağım...